Met heel ons wezen zijn we allen onlosmakelijk verbonden met de ons omringende natuur. Een overweldigende symbiose van de elementen die er op wonderbaarlijke manier blijft voor zorgen dat we ... leven. De ‘Ouden’ leefden middenin die natuur en benutten ten volle haar mogelijkheden, in diepe eerbied voor wat het universum hen -zomaar- aanbood. Wijzen en sjamanen, later in onze westerse wereld vooral de alchemisten, zorgden voor onderzoek en overlevering.

Sinds Newton de appel van de boom zag vallen -een metafoor voor het verval van dit respect voor wat ons in leven houdt ?- en doorheen de volgende industriële revolutie kwam dit respect op een heel laag pitje te staan ... niettegenstaande diezelfde natuur er nog steeds is voor ons ...

dank u Moeder Natuur ...